'De Vreugdezaaiers'

Bira 


In de jaren 1960-1970 kwamen veel kinderen van Algerijnse en Morokkaanse afkomst de zomervakanties doorbrengen bij Belgische gezinnen. Ze kwamen uit de Parijse banlieues. Bira en haar familie woonden in Suresnes in de banlieues nabij Nanterre, te noordwesten van Parijs.  Sommige waren amper drie jaar oud.
De 'Vreugdezaaiers', de organisatie die dit mogelijkheid maakte,  was een initiatief van de Belgische pater Delooz, in die tijd gehuisvest te Gent, Casinoplein 26.
Een katholieke organisatie die moslim kinderen plaatste, dat zou nu misschien controversieel zijn maar toen was dat niet zo'n punt. Over godsdienst werd er niet gepraat. Veel van die kinderen kwamen uit echt arme gezinnen die soms vreselijke dingen hadden meegemaakt in de Onafhankelijkheidsoorlog.

Zo ook zorgde mijn schoonmoeder Zoë voor Bira, een Algerijns meisje. Haar oorspronkelijke voornaam is Rebiha. In de jaren 1960-1970 bracht ze de zomervakanties bij hen door, ze was pas drie jaar toen ze naar België kwam. Zij is tot haar 17^de jaar te Veldegem op vakantie gekomen. Toen vond de Algerijnse vader het niet meer wenselijk dat ze kwam want hij wilde haar uithuwelijken aan een Algerijn. Later hebben we inderdaad vernomen dat ze – tegen haar wil en veel te jong – is uitgehuwelijkt. Ze vertelde altijd dat ze niet vroeg wilde huwen. Ze zou naar ’t schijnt drie dochters hebben, maar we hebben helaas niets meer van haar vernomen ondanks allerlei pogingen.
Bira was een mooi meisje, had veel aandacht van de jongens toen ze ouder werd. Blijkbaar dacht haar vader dat ze met een Belg zou huwen en wilde dit vermijden. 

Al heel klein kon ze  meehelpen in het huishouden, ze was dat zo gewoon. Ze kon als kind al aardappelen schillen als de beste. Na een paar maand kon ze al West-Vlaams praten.
Toen ze als kindje van drie jaar  te Veldegem aankwam was ze ondervoed, graatmager en had een opgezwollen buik. Ze moest in het begin veel overgeven, ze was niet veel eten gewoon.
Ze heeft ook nog babysit geweest voor onze oudste zoon Bart in het jaar 1974
Ooit zijn mijn schoonmoeder en schoonvader op bezoek geweest bij de familie van Bira in zo'n banlieue.
Mijn schoonmoeder heeft zich daar de ogen uitgekeken, ze wilde liefst zo snel mogelijk terug naar huis. Het zien van de erbarmelijke omstandigheden waarin deze mensen leefden raakte haar diep. Daar vernamen ze dat Bira het als klein meisje niet had overleefd als ze de kans niet had gekregen om naar België te komen. 

Een jongere zus van Bira, Fatima is later ook op vakantie gekomen bij een schoonzus van mij.

De familie was oorspronkelijk afkomstig van Tizi Ouzou. Deze stad is één van de belangrijkste steden van Algerije.
Onze wens is om Bira ooit  nog eens te kunnen ontmoeten.

De volledige naam van Bira:
Rebiha Ben Saïd Sadoune

Aanvulling op 13/01/2015

Onlangs het dubbel van een brief die ik heb verstuurd naar Bira, gedateerd  op februari 1977, teruggevonden bij het opruimen. (Wellicht woonde ze toen nog in Tours, Frankrijk. Dit adres heb ik niet meer)
Hierin staat vermeld dat ze een dochtertje heeft die Samina heet, het kindje was toen tien  maand oud.
(geboortedatum wellicht omstreeks 20 februari 1976)

Wie weet kunnen we via deze blog ooit iets meer te weten komen over haar?

Gill

Bellen naar het thuisfront

Kerstdag
Magda en Bira

Magda en Eric met Bira 

Eric en Magda, Bira en rechts Rita, zus van Magda

v.l.n.r. Raf, Guido, Magda, Bira en Lieve

Bira als bruidsmeisje op het huwelijk van Mariëtte en Noël 

Huwelijk van de zussen Mariëtte en Lieve
Bira rechts onder

Links Bira, leeftijd ongeveer 17 jaar, rechts Magda

rechts Bira

Bira met Katrien op ons huwelijk in augustus 1973

Bira met mijn jongste broer Chris op ons huwelijk