Het katholicisme en zijn tradities

De processie

Er was een tijd, niet zo heel lang geleden, in de jaren zestig van vorige eeuw - in mijn jonge jaren dus - dat er op bepaalde dagen processies door ons dorp trokken. Het katholicisme was in de ban van processies indertijd.
Onderweg hield de processie hier en daar stil aan een 'statie' o.a. kapelletjes, voor een korte gebedsdienst.
Er werden in zo'n  stoet 'relieken' meegedragen.
Binnen het rooms-katholicisme worden met relikwieën de overblijfselen bedoeld van het lichaam van heiligen, van door hen achtergelaten voorwerpen of van voorwerpen die met hun lichaam in contact zijn geweest.
Dergelijke relikwieën worden, op volgorde van belang, in drie categorieën ingedeeld:

eerste graad: lichaamsdeel van een heilige
tweede graad: kledingstuk van een heilige
derde graad: voorwerp dat met een heilige in contact is geweest

Klinkt eigenlijk wel luguber zo'n opsomming vind ik.

Bij mijn ouders werden er dan in de winkeletalage allerhande heiligenbeelden geplaatst en werd de etalage versierd.
De processie schreed voorbij met engelen en heiligen, wij keken toe vanuit het winkelraam naar die passerende stoet. Een 'echte Maria' schreed voort geholpen door engelen die haar mantel aan een ringetje droegen.
Meisjes hadden vaak een rol als bruidje in de processie, en ze vervulden die rol met toewijding.
We werden steeds aangemoedigd om mee te lopen in zo'n processie, het is hen niet gelukt om mij in deze 'heiligenstoet' mee te laten lopen. Vond het eigenlijk toen al verschrikkelijk die 'aanbidderij'.

De dag van vandaag heb je in de rooms-katholieke traditie nog verscheidene processies zoals daar zijn: de H.Bloedprocessie te Brugge, de Godelieveprocessie te Gistel, de boeteprocessie te Veurne. Het zijn tradities die verder worden gezet en ook heel toeristisch zijn, ze lokken nog steeds heel wat volk.

Je kunt het je heden ten dage niet meer voorstellen die landelijke processies!