Waar mijn fascinatie voor graffiti vandaan komt weet ik niet, wel dat ik deze deel met mijn jongste zoon Thomas.
Ik sta er altijd van versteld als ik zie op welke plaatsen ze graffiti spuiten. Hoe doen ze dat vraag ik me dan af, bijvoorbeeld langs autostrades op borden boven de snelweg. Steeds weer sta ik hier vol bewondering voor. Niet reglementair, maar kom, het is volgens mij kunst.
Doel: spookdorp en graffitiparadijs, bezoekje gebracht op 7 mei.
Je zou het ook ramptoerisme kunnen noemen om Doel te willen bezoeken. Dit dorp zal binnen afzienbare tijd geheel worden ingenomen door de Antwerpse haven. De meeste bewoners zijn al vertrokken, maar sommigen houden vol en blijven alsnog.
De eerste indruk als je er binnenrijd is bizar en luguber.
Veel verval, veel graffiti, veel bezoekers om nog een laatste maal dit dorp te kunnen zien vooraleer het voor altijd verdwijnt. Schrijnend ook. Er is nog een café en er is ook de geklasseerde Scheldemolen bouwjaar 1614 die nu in gebruik is als restaurant.
Daar hebben we een lekker soepje gegeten en gevraagd aan de dienster wat er met de molen zal gebeuren. Ze zei ons dat het een beschermd monument is maar niet wist wat ermee zal gebeuren eens het hele gebied wordt ingenomen voor de havenuitbreiding. Ze zei dat ze het vreselijk vind.
Niettegenstaande de wettelijke bescherming als monument, is de toekomst onzeker. Sinds 31 augustus 2009 is het woonrecht in Doel opgeheven. De molen wordt genoemd als één van de drie gebouwen die behouden zouden blijven.
De molen wordt vaak samen met de wat verderop gelegen kerncentrale gefotografeerd, als een contrast tussen oude en nieuwe technologie.
Graffititekeningen als illustratie van het onvermogen.
Er zijn tags van lokale spuiters, maar ook kunstwerken van de internationaal geprezen Roa. Diens hongerige ratten en slapende stieren, ragfijn op de afgebladderde gevels geborsteld, treft men in Sydney en Johannesburg, Londen en New York. En, nog heel even, in Doel.
Er zijn ook blije beestjes van Bue, en de kleurrijke constructies van Rebus. Allebei Gentenaars, allebei hooggeschat.
Bijzonder mooi, is de tekening van Resto: een vogel die door een metershoge roze gorilla, de borsten barstensvol, wordt doodgeknepen. De keel dichtgesnoerd.
Opgeofferd, net als Doel, aan wat heet het hogere doel.
Een impressie van Doel
Zeer goed gemaakt! Schrijnende geschiedenis:
foto's: Gill
Geen opmerkingen:
Een reactie posten