Tentoonstelling @ Kadoc Leuven over De 'Hongaartjes'

Als aanvulling op mijn blogpost van 02/10/2013 deze reeds lang voorziene tentoonstelling over De 'Hongaartjes' door Vera Hajtó

Deze tentoonstelling loopt van 6 maart (vernissage) tot 29 mei 2016 @ Kadoc Leuven



De 'Hongaartjes' 
Belgisch-Hongaarse kinderacties
(1923-1927 en 1946-1948)

Zondag 6 maart 2016 was dus de vernissage van deze tentoonstelling door Vera Hajtó

Daar ik ook een gedeelte van de briefwisseling van mijn grootmoeder met Ilona, het Hongaarse meisje die in de jaren twintig van vorige eeuw bij haar heeft verbleven in mijn bezit heb, was ik zeer benieuwd naar deze tentoonstelling.
Ik heb een uitnodiging ontvangen van Vera Hajtó voor deze tentoonstelling waar ik zeer graag op ingegaan ben.
Het was een aangename namiddag die we samen met een neef van mij en zijn vrouw Anna, die de dochter is van een Hongaars treinkind, hebben doorgebracht.  De moeder van Anna is door omstandigheden niet terug naar Hongarije gegaan en is hier in België gebleven.

Er was ook een uitgebreide receptie waarvan we zeer hebben genoten.
Ook Dhr. Torfs, rector aan de KUL was aanwezig op deze heuglijke namiddag.

Hierbij enkele van de genomen foto's op deze uitstekende tentoonstelling!

Journalist Tábor Korníl maakte begin jaren 1920 reportages in de buitenwijken van de hoofdstad De foto's werden later in de propaganda voor de kinderactie in België gebruikt

Anna,mijn neef Jean-Pierre en vooraan mijn echtgenoot Jef

Aankomst van de Hongaartjes in het station van Gent

Nieuwjaarsbrief van János voor zijn pleegmoeder (1925). 

Vera Hajtó en Anna

Anna laat haar boekje signeren door Vera

Mijn echtgenoot Jef in gesprek met Vera

Vera in gezelschap van de Hongaarse ambassadeur

Anna in gesprek met Dhr.Guido Naets, een vroegere medewerker bij de BRT

Dhr. Xavier Monteyne 

De Hongaartjes met hun identiteitskaartje

Kleine Hongaarsche Geschiedenis werd uitgegeven door het Hongaars Kinderwerk en was bestemd voor de pleegouders (1925).

Hongaarsche spraakleer met Nederlands-Hongaarse woordenlijsten (1924).

Affiche van een 'gemoedelijk dankfeestje door onze Hongaarsche kinderen hunne pleegouders en weldoeners aangeboden'

Onderstaande tekst komt uit dit kleine boekje samengesteld door Vera Hajtó, Roeland Hermans en Luc Vints

Vandaag is het een vergeten geschiedenis, maar negentig jaar geleden waren er in iedere gemeente in Vlaanderen, en in mindere mate in Wallonië, wel enkele 'Hongaartjes', zoals de kinderen met een gevoel van medeleven en een zweem van paternalisme vaak werden genoemd.

Meer dan twintigduizend Hongaarse kinderen verbleven in de jaren 1920 in het kader van een Internationaal humanitair project enkele maanden bij een Belgisch gastgezin om 'aan te sterken'. Na de Tweede Wereldoorlog herhaalde de geschiedenis zich, zij het op een bescheiden  schaal en in een veranderende context.

Was de situatie in Hongarije zo precair dat het verantwoord werd bevonden om kinderen uit hun vertrouwde omgeving te halen? Wie kwam in aanmerking en hoe vonden de organisatoren geschikte pleegouders? Dat zijn enkele vragen waarop we hier een antwoord willen bieden. Daarnaast is er ook aandacht voor de wijze waarop de kinderen het verblijf beleefden en hoe het hun leven bepaalde - zeker, omdat sommigen voorgoed in België zijn gebleven. Hoeft het dan te verbazen dat ondanks het 'vergeten' karakter van die geschiedenis, ze telkens opnieuw opduikt en veel Vlamingen - vaak vage - herinneringen hebben aan een 'Hongaartje'?

Tot slot een foto van Ilona, het pleegkind van  mijn grootmoeder zaliger

Tante Jeanette met rechts Ilona


Voor mij een mooie herinnering door de vertellingen van mijn grootmoeder aan haar kleinkinderen over dit Hongaarse meisje.