Eén van onze eerste bezoekjes in dit prille begin van 2016 op 15 januari was aan het Talbot House in Poperinge.
In de permanente tentoonstelling in het voormalige hopmagazijn staat de streek rond Poperinge tijdens WO I centraal. Als laatste halte voor de Ieperse slagvelden enkele kilometers verderop werd Poperinge overspoeld door rijen kanonnen, vrachtwagens en soldaten. Als eerste halte achter de Ieperboog werd de stad geconfronteerd met de terugkeer van duizenden gewonden, die in een van de veldhospitalen verzorgd werden - of werden begraven. Bovenal werd Poperinge een oord waar vermoeide soldaten de oorlog voor een paar dagen konden proberen te vergeten. Hoezeer de stad ook gebukt ging onder het lawaai en het geweld van de oorlog, er werd hard gewerkt om vooral de bezoekers nog enige vorm van 'leven' aan te reiken. En dat lukte aardig: niet voor niets werd Poperinge 'Little Paris' en 'Klein Soho' genoemd.
Het is een 18de-eeuws woonhuis dat in het bezit was van de Poperingse familie Coevoet. Op 11 december 1915 kreeg het huis een totaal andere functie. Midden in de Eerste Wereldoorlog openden twee Britse legeraalmoezeniers, Philip 'Tubby' Clayton en Neville Talbot er Talbot House, een ontspanningsoord voor Engelse soldaten. Legeraalmoezenier Philip Clayton, die Tubby werd genoemd door de soldaten, stichtte de 'Toc-H'-vereniging. Zij bouwden ontmoetingshuizen voor oud-strijders en voor bezoekers van Britse slagvelden en krijgsbegraafplaatsen.
Talbot house was een 'Every Man's Club' en stond dus open voor alle Britse militairen, zonder onderscheid van rang of stand. Alleen al daarom was het uniek. Talbout house bood tussen 1915 en 1918 aan meer dan een half miljoen mannen onderdak.
Het Talbot House is in dezelfde toestand als het jaar 1917 en werd in 1929 gekocht door Lord Wakefield of Hythe. Hij schonk het aan de Talbot House Association.
Een reden voor de bijzondere ligging van het gebouw was dat soldaten er a home from home vonden in het hectische Poperinge van die tijd. De stad achter de frontlinie was het zenuwcentrum van het Britse leger. Bovendien kende Poperinge een liederijk uitgaangsleven, door de tienduizenden soldaten die er na een beurt aan het front stoom kwamen afblazen.
Sinds 1973 is het Talbot House een beschermd gebouw.
| De tuin van Talbot House |
| Opschriften die getuigen van een typisch Brits gevoel voor humor maken de bezoeker duidelijk wat de huisregels zijn. "Pessimisten niet welkom" |
| Op de piano in de tearoom konden zij die wilden een stukje muziek spelen of in de kantine een partijtje biljarten. |
100 jaar na Wereldoorlog I kan je Talbot House nog altijd bezoeken
en er zelfs overnachten in de B&B.
In de toegangsprijs is ook thee of koffie inbegrepen.
(een vrijwillige bijdrage kun je deponeren in een daarvoor voorziene doos)
Dit huis wordt gerund door Engelse vrijwilligers die om beurt voor 1 week of enkele weken naar het Talbot huis komen en er de bezoekers thee of koffie aanbieden, ook de B&B wordt door hen gerund.
We hadden een kort en aangenaam gesprek met één van die vrijwilligers: een typische Engelsman die ons graag te woord stond in zijn moedertaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten