dinsdag 11 februari 2014

Over luiers, huishoudtoestellen en zo

Luiers, huishoudtoestellen en zo




In mijn leven als jonge moeder heb ik vele katoenen luiers gewassen, of beter, de wasmachine deed het voor me. Eens uit de machine de luiers zien wapperen aan de wasdraad en dan naderhand alles netjes opplooien, nam natuurlijk veel tijd in beslag. Maar kom, ik deed dat indertijd zo. Mijn jongste en derde zoon werd dan wel weer van pampers voorzien want deze waren reeds voorhanden. Nog steeds blijk ik het woord pampers verkeerd uit te spreken en wijst mijn jongste er weleens op, wat wel grappig is.
De werk ontlastende (!) pampers zijn dus een grote stap vooruit in het leven van de hedendaagse jonge, of oudere mama's.
De mama's van tegenwoordig 'kopen' hun kindjes steeds later. Misschien een voordeel, misschien niet, wie weet? Denk dan altijd als je al volop van het leven hebt geproefd en dan pas aan kindjes begint het toch een hele aanpassing is. Ik was een heel jonge moeder. Tweeëntwintig toen mijn oudste zoon is geboren. We zijn er direct aan begonnen. Dat was heel merkbaar toen de oudste - ik was pas 40 geworden - naar de unief ging. Ouders van de pas startende studenten werden uitgenodigd voor een kennismaking in de grote aula. Verbaasd zat ik rond te kijken, ik voelde me helemaal nog niet oud of 'out'. De merendeel van de ouders waren merkbaar ouder, of dacht ik dat  maar? Het zou ook kunnen dat die ouders toentertijd nog even kwamen horen omdat hun jongste kind bijvoorbeeld aan de universiteit zou starten.
Ik ben dus afgegleden van luiers naar studenten.
Dan heb je ook nog volgende machines in het huishouden:
Je hebt de vaatwas, wasmachine en droogkast. Ze sturen u van de ene naar de andere machine, vooruitgang noemen ze dat. Is de ene machine leeg dan naar de andere. Het klinkt hier alsof ik deze machine's veracht, doch voor velen is het een grote hulp. Tot nu toe heb ik geen droogkast noch vaatwas. Dat galmt niet zo goed in de oren van mijn seksegenoten, dus zwijg ik er maar over in hun gezelschap, klinkt zo ouderwets wat ik hier zeg nietwaar? Naar 't schijnt kun je deze toestellen niet meer missen eens je ze al in gebruik hebt. Dus, misschien dat het er ooit van komt? Zeg nooit nooit!!!
Alleen een wasmachine is toch echt onontbeerlijk. Je mag er niet aan denken hoe ze dat deden in de jaren vijftig. Dat was een karwei van dagen! Ik herinner me nog heel vaag toen ik kind was en hoe dat in zijn werk ging: achteraan ons huis had je zo'n soort afdekking waar dan dat soort 'wastrommel' stond waar men de was in onderdompelde en maar draaien aan die wrangel. Die was werd dan ook nog uren, of dagen, ik weet dat niet juist meer 'op de bleek gelegd' op het gras. Mens, was dat een karwei!
Dan heb je ook nog het strijkijzer, niet zo'n simpel, maar van die hedendaagse,  indrukwekkende stoomgenerators om bang van te worden met al die stoom. Soms heb ik heimwee naar die eenvoudige simpele strijkijzertjes. Mijn eerste heeft wel twintig jaar dienst gedaan (was één van de huwelijkscadeau's!) Toen werd de was vooraf 'ingedampt' om het strijken te vergemakkelijken en een mooier resultaat te hebben. Tegenwoordig zijn er enkel nog stoomstrijkijzers verkrijgbaar. Vanaf de opkomst van de stoomstrijkijzers is hier een hele batterij stoomstrijkijzers gepasseerd, altijd wel iets mis mee met al dat water die verkalkt, trouwens verkalken doen ze allemaal ondanks de mooie reclame ervoor.
Je hoort het, een levendige reclame voor zo'n dingen ben ik dus niet. Trouwens, je hoeft niet alles na te apen denk ik dan maar, dus mag het even?
Onlangs bij vrienden op bezoek geweest en daar toch echt wel een 'ontdekking' gedaan:
de professionele 'Laura Star', die naam al doet je denken aan een filmster, doch het is een stoer uitziend strijkijzer (waar ik direct 'een oogje op had'), eenvoudig van vorm en niet zoals de meeste andere stoomstrijkijzers plus een strijkplank waar het 'waterreservoir' onderaan is bevestigd, zodat het water niet rechtstreeks in het strijkijzer moet maar wel dus in het reservoir onderaan.
Onlangs op ontdekking geweest, online en in het 'echt' (de winkel dus) naar deze 'turbo machine', ziet er inderdaad 'superstar' uit.
Zo'n volledig uitgeruste strijktafel is behoorlijk duur, zo tussen 700, 1.000 en meer euro! Je zou nu al kunnen beginnen denken: ze is daar met reclame voor deze 'turbo machine' zoals ik ze hier zal noemen, doch wegens de kostprijs ervan nog niet aangeschaft, ondanks mijn bovenstaand pleidooi voor eenvoud!!!
Je ziet het 'het kan verkeren', zei Bredero!














Geen opmerkingen:

Een reactie posten